kultur gunlugumden..

'' 'Düzine' Fransa'nın bazı iç bölgelerinde saygıyla korunmus,hala yururlukte olan eski bir adettir. Oralarda genç bir kız evlendiğinde kocasının ailesi ya da kendi ailesi ona içinde varlık durumuna gore on iki parca ya da on iki düzine ya da binikiyüz tane altın ya da gümüş para vermelidir. En yoksul çoban kızlar bile on iki kuruş bile olsa düzinesi olmadan evlenmez.''
Honore De Balzac, Eugenie Grandet romanından